Slagschaduw

Slagschaduw
voor AJQ

De nederlaag geeft vorm aan het gezicht,
bloed in de aderen. De weerklank van de schreeuw,
het vallen op het veld (te klein om te vertrappen door de olifanten).

Wring vingers in je wonden, maak ze wijd. Het leven zal eruit,
meer vlees, meer geest die over wateren kan zweven.
De overmaat aan geur van wat verrotten moet,
voordat je beenderen als knekels spreken,
tussen het knisperen van krekels in de huichelhitte.

Je leest de letters slechts van grote hoogte,
omdat het gras intussen opgeschoten is en ladderzat
van zoveel feest zijn kop laat hangen naar de wind,
die laveloos over de lage struiken druipt.
De regen komt vandaag alleen maar kijken in begoocheling.

Zo word je tot een beeld van steen, je trekken uitgehouwen
in wat ontbroken bleek. Je naam bekentenis voor niet
gepleegde misdaden. Je handomdraai in elke heugenis gegrift, gewist.

9-9-2008 
AJQ 
9-9-2015

Ergens

Ergens
voor AJQ

Hij staat nog altijd aan de overkant
en talmt. Spitst af en toe de oren
of er geen liedje in zijn richting waait
dat hij kan vangen in zijn mond, opstijgen
als een luchtballon en dan terug,
die mooie wijde wereld in, opnieuw
de rijmwoorden verstoppen, deze keer
nog weer wat langer niet vertellen waar
en prettig ogend loeren om de hoek
naar blote meisjesbenen, kinderspeelgoed,
snoepwinkels met open deuren. Ergens
is hij nog onder ons, maar andersom.

Soms zou je willen dat hij eens een aanloop nam.
Waarschijnlijk loopt het op een buiksteek uit.


9-9-2008 
AJQ 
9-9-2012

Quaak ontwaak

Quaak ontwaak

voor AJQ

Ik droomde dat je langzaam wakker werd,

de veren schudde. Klanken vielen

uit je mond zo op hun plek alsof

ze daar al hoorden sinds het ogenblik

dat je de ogen sloot, jouw laatste hand

de pen neerlegde, in je oor opnieuw

de twijfel aan het keer op keer onzinnig

worstelen met dagaanbieding en intieme

rijmafspraken in de schoot zijn kop

legde, dat ene woord blies dat wij

hoorden toen de luchtbel weer eens

doorgeprikt werd. Deze keer. Voorgoed.


9-9-2008 
AJQ 
9-9-2010

Strooiveld

Strooiveld
voor AJQ

In mijn geliefde landschap was

het dorpje Ooitwellicht gelegen

achter de kweekvijver van eenden.

De weg erheen was lang nog

onverhard met zand uit oude zeeën,

voeten vragend om een misstap

met een slok teveel op.

Op een kwade avond heeft de aarde

die heuvelplooi verslonden in

de kloof Doodzonde, met de taal

van water zijn strot gespoeld.

Vogels fladderen gekortwiekt

zonder landingsplaats. Geen boom

laat nog een vleermuis hangen.


9-9-2008 
AJQ 
9-9-2009

Ongerijmd bewijs

Ongerijmd bewijs
voor AJQ

Wanneer je woorden laten samenspannen
kunt, maar dat verbergt tussen wat - naar het schijnt -
terloopse medeklinkers, blijf je vrij
van jij, kunt in de schemer om de hoek
zien hoe het afloopt als je verder gaat.

Dat kan ook van de overzijde, waar je steeds
een woordje in het water gooit, de kringen ziet
verwijden en vervagen tot achter de horizon
een oude vriend van vroeger er zijn adem
achter legt. En jij er lucht van krijgt.


9-9-2008 
AJQ 
9-9-2014

Het hoeft niet allemaal met grote blokken

Het hoeft niet allemaal met grote blokken
voor AJQ

Laat ik je taal dan maar gastvrij-
heid bieden in de mijne

Het hoeft niet allemaal met grote
blokken, leek hij te zeggen, denk
niet steeds aan eeuwigheid.

Ik leg een spoor van kiezels, 
dat hij volgen kan. Naar huis.


9-9-2008 
AJQ 
9-9-2013